Hayatına yeni, bembeyaz ve tertemiz bir sayfa açmak her insanın hayalidir eminim. İnsan kendisi için söylemek ister aslında biraz da , “bana ayırdığın bu tertemiz sayfa için teşekkür ederim” cümlesini. Her çabamız onun için değil midir. Ama farketmeyiz her geçen anın tertemiz yepyeni bir sayfa olduğunu. Saniyeler dakikalar, yatağa gidişler, sabah uyanışlar. Tamamı değil midir aranan sayfalar? Peki. Peki öyle olsun. Temiz bir hayatta, önceden kirletilmemiş temiz sayfalara yazmanız dileklerimle…
Bu bölümde kağıt ve kalemi elime aldığım anlara yer vereceğim. Böyle açıkladım çünkü onlar benim için çok değerli anlardır. Eskiden bilgisayar yoktu, ve elektrik gidince yine yok. Şarjı olmayan bir laptop da dağ başında bir işe yaramaz. Biliyorum oralarda tükenmeyen tek enerji kağıt ve kalemdir. Açıklamak gerekirse bu bölümde kompozisyonlarımı bulabilirsiniz. Eğer tam anlamıyla bir komposizyon yazabilmişsem, gerçekten hissetmişim, boyutlar arası bir yolculuğa çıkmışım, ve elimdeki kalemi iradesi varmışçasına kullanabilmişim demektir.
hayat isimli yazımı lise son sınıfta yazdım. Çok beğenildi. Ben mezun olduktan sonra okulun dergisinde de yayınlanmıştı. Ağır bir psikolojide yazdığım ağır bir yazı oldu. Yazma yeteneğimin benimle birlikte büyüdüğünü hissettiğim yazımdır.
BAHAR isimli yazımı Antalya’da Varyantın üzerinde, bir günbatımında herkesin olmak isteyebileceği bir yerde yalnızken yazdım. Yalnızdım ve yazdım. Aksi halde yazamazdım sanırım.
Buraya koymadığım daha çok yazım var. Ben başlangıç olarak HAYAT’ ı seçtim ve sonrası olduğu sürece buraya yazarım. Hayat ve Bahar’ın ardından yazdığım yazılar oldu. Fakat bunları saklamadım. Tabiat anaya rica ettim ve rüzgara bıraktım o sayfaları. Gitmeleri gereken yere gittiklerini düşünüyorum.
İyi okumalar dilerim.
Son Yorumlar